Περι ορεξεως...κολοκυθοπιτα!
Η κολοκυθιά είναι αναρριχητικό φυτό που ανήκει στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών. Είναι μονοετή ή και πολυετή φυτά και οι βλαστοί τους είναι πράσινοι, κυλινδρικοί και τριχωτοί. Τα φύλλα τους είναι μεγάλα, πλατιά, παλαμοειδή και οι μίσχοι τους μακριοί. Τα άνθη της κολοκυθιάς είναι μεγάλα και κίτρινου χρώματος. Ο πολλαπλασιασμός της κολοκυθιάς γίνεται με σπορά και η ανάπτυξη της είναι πολύ γρήγορη. Έχει χωριστά αρσενικά και θηλυκά άνθη, ενώ τόσο τα άνθη όσο και οι κορυφές τρώγονται. Για την επικονίαση απαιτούνται μέλισσες. Οι βλαστοί συνήθως έρπουν.
Η κολοκυθιά είναι φυτό της καλοκαιρινής περιόδου και δεν αναπτύσσεται στο ψύχος. Η καλλίτερη θερμοκρασία είναι γύρω στους 22 βαθμούς. Όταν υπάρχει αρκετή ζέστη τότε χρειάζεται αρκετό πότισμα. Στην υγρασία το φυτό αναπτύσσεται πολύ καλά. Κατά τη χειμερινή περίοδο η καλλιέργεια γίνεται σε θερμοκήπια.
Είδη κολοκυθιάς:
- Η κοινή κολοκυθιά. Η επιστημονική της ονομασία είναι κουρκούβιτα η κολοκύνθη. Οι καρποί της είναι τα γνωστά κολοκυθάκια που τρώγονται μαγειρεμένα σε πολλές παραλλαγές. Περιέχουν βιταμίνη C, κάλιο, βιταμίνη Β12, υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Συλλέγονται όταν φτάσουν σε ένα ορισμένο μέγεθος ή όταν είναι ακόμα σχετικά μικρά. Όταν παραμείνουν πάνω στο φυτό το μέγεθος τους μεγαλώνει και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει και τα 3 μέτρα στο μήκος. Η σάρκα τους τότε γίνεται σπογγώδης και χρησιμοποιούνται για την συγκομιδή σπόρου. Εκτός από τα κολοκύθια μαγειρεύονται και οι ανθοί, συνήθως γεμιστοί με ρύζι. Αν και υπάρχει διαφωνία από περιοχή σε περιοχή της χώρας σχετικά με την ονομασία "κολοκυθοανθοί" ή "κολοκυθοκορφάδες", σε γενικές γραμμές οι κολοκυθοανθοί είναι οι αρσενικοί ανθοί της κολοκυθιάς που φυτρώνουν από το στέλεχος του φυτού και είναι μακρύτεροι με λεπτό μίσχο, ενώ οι κολοκυθοκορφάδες είναι οι μικροί ανθοί στην "κορφή" του καρπού.
Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες κοινής κολοκυθιάς και αυτές έχουν να κάνουν κυρίως με το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα του καρπού. Οι κυριότερες περιοχές καλλιέργειας στην Ελλάδα είναι η Ηλεία, η Μεσσηνία, η Κρήτη και η Αττική. Καλλιεργούνται γύρω στα 45.000 στρέμματα και η ετήσια παραγωγή φτάνει τους 70.000 τόνους.
- Κολοκύθα ή νεροκολοκύθα. Ο καρπός της είναι ογκώδης, σφαιρικός και φτάνει πολλές φορές και τα 50 κιλά βάρος αν και έχουν αναφερθεί και ακόμα πιο βαριές κολοκύθες. Χρησιμοποιείται στην παρασκευή γλυκών, σε πίτες γλυκές ή αρμυρές και για διακοσμητικούς σκοπούς.
- Η γλυκιά κολοκυθιά. Ωριμάζει τους καρπούς της το φθινόπωρο και είναι ανθεκτική και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Από τη γλυκοκολοκύθα παρασκευάζονται διάφορες πίτες.
- Η φλασκιά. Οι καρποί της έχουν χαρακτηριστικό σχήμα και όταν ξεραθούν βάφονται και χρησιμοποιούνται για διακοσμητικούς σκοπούς. Υπάρχουν επίσης αρκετές άλλες διακοσμητικές ποικιλίες, που οι καρποί τους έχουν μεγάλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων. Οι σπόροι μερικών ποικιλιών τρώγονται ως ξηρός καρπός, που είναι γνωστός με την ονομασία πασατέμπος.
Απο κακη κολοκυθια, ουτε κολοκυθοσπορο!
Εποχή Φύτευσης: Απρίλιος-Σεπτέμβριος Εποχή Ωρίμανσης-Συγκομιδής: 3 μήνες μετά την φύτευση
Θερμιδική Αξία:
Κολοκύθα γλυκιά ωμή (1 κιλό): 356 θερμίδες Κολοκυθάκια βραστά σαλάτα (μερίδα): 140 θερμίδες Κολοκυθάκια γεμιστά αυγολέμονο (μερίδα): 350 θερμίδες Κολοκυθάκια νερόβραστα (1 κιλό): 167 θερμίδες Κολοκυθάκια τηγανιτά (μερίδα): 250 θερμίδες
Κολοκυθια με τη ριγανη
|