• Προσφέρουμε όλα τα γεωργικά προϊόντα που χρειάζεστε κατευθείαν από το έδαφος στο τραπέζι σας Οι συνθήκες δουλειάς στα χωράφια ήταν από δύσκολες έως απάνθρωπες. Αυτό γιατί οι δουλειές της υπαίθρου ήταν και είναι πάντα βαριές και δύσκολες.
  • Γίνονταν γιατί έπρεπε, γιατί ήταν ζωτική ανάγκη, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ο ζευγολάτης έπρεπε να σπείρει το χωράφι του με τα βόδια ή τα άλογα, αυλακιά - αυλακιά, σπυρί - σπυρί το σιτάρι, το κριθάρι, το λαθούρι ή ότι άλλο, με το βοριά να τον διαπερνά και το κρύο και τη βροχή να του τσακίζει τα κόκαλα.
  • Αργότερα θα 'πρεπε να σκάψει τ' αμπέλια με το ξινάρι. Να οργώσει πάλι και να σπείρει τις οψιμιές. Να τις σκαλίσει αργότερα ένα, δύο ή και τρία χέρια πολλές φορές, να τις καθαρίσει από τα ζιζάνια και να τις ποτίζει ανά τακτά διαστήματα, μένοντας μερόνυχτα ολόκληρα με τα πόδια στο νερό.
  • Κι ερχόταν το Καλοκαίρι, η ώρα της συγκομιδής των δημητριακών που κάτω από το λιοπύρι έπρεπε να μαζέψει στάχυ - στάχυ τον κόπο του στ' αλώνι, κι από κει, μετά τ' αλώνισμα, να τον αποθηκεύσει, για να ζήσουν άνθρωποι και ζωντανά.
  • Μετά τη συγκομιδή των πρώιμων, έρχεται η συγκομιδή των όψιμων, ο τρύγος, τα πατητήρια, το μάζεμα της ελιάς, το λάδι, δουλειές εξ ίσου δύσκολες και κοπιαστικές. Ο ίδιος άνθρωπος σαν τσοπάνης, έπρεπε να φροντίζει τα ζώα του γιατί από αυτά ζούσε. Έτσι έπρεπε να τους εξασφαλίζει τροφή, νερό και ζέστη για τους κρύους μήνες του Χειμώνα, καθώς και φροντίδα στη γέννα και στον θηλασμό των μικρών.
  • Δεν είχαν ρολόγια να μετρούν το χρόνο, όμως είχαν επινοήσει τρόπους να βρίσκουν την ώρα με ακρίβεια, παρατηρώντας τον ήλιο, τη σκιά των δέντρων την ημέρα, τ' αστέρια, τον αυγερινό, τον αποσπερίτη, την αλετροπόδα, ή μετρώντας τα λαλήματα του κόκορα, τη νύχτα.
Άνηθος
PDF Εκτύπωση E-mail

Εικόνα με άνηθοςΟ Άνηθος είναι φυτό της οικογένειας των Σελινοειδών. Είναι ιθαγενές, μονοετές φυτό των Μεσογειακών χωρών και της νότιας Ρωσίας. Το ύψος του φτάνει τα 80 εκατοστά, ο βλαστός του είναι κοίλος και γραμμωτός, η ρίζα γογγυλώδης, τα φύλλα του πτερωτά νηματοειδή. Το χαρακτηριστικό του άρωμα μοιάζει με αυτό του γλυκάνισου. ενώ μπορεί να διατηρηθεί και αποξηραμένος.

Ο άνηθος ήταν γνωστός στην Αρχαία Ελλάδα με τις ονομασίες άνηθον και άνησον. Από τα άνθη του παρασκεύαζαν άρωμα και με το αιθέριο έλαιο των καρπών του άλειφαν το σώμα τους οι αθλητές γιατί το θεωρούσαν χαλαρωτικό και τονωτικό των μυών.

Καλλιέργεια: Καλλιεργείται σε ευρύτερη κλίμακα στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ασία. Η Ινδία είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή άνηθου. Ακολουθούν η Κίνα, το Μεξικό και η Ισπανία. Ο άνηθος σπέρνεται την άνοιξη και φυτεύεται αργότερα. Έχει βαθύ ριζικό σύστημα, αγαπά τον ήλιο και το νερό έχοντας βαθιές ρίζες. Δεν αρρωσταίνει εύκολα και αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται φάρμακα.

Θεραπευτική δράση: Στη φαρμακευτική η δράση του θεωρείται ευεργετική κατά διαφόρων κολικών, ενώ χρησιμοποιείται και ως διουρητικό και τονωτικό.

Μαγειρική: Είναι ένα φυτό που χρησιμοποιείται συχνά στην μαγειρική και οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό διαφόρων φαγητών. Συνδυάζεται με άλλα λαχανικά όπως αγκινάρες, σαλάτες, σουπιές με σπανάκι και σπανακόρυζο. Χρησιμοποιείται επίσης σε σούπες, διάφορες σάλτσες και αλλού.
Οι Αρχαίοι Έλληνες το πρόσθεταν σε διάφορα κρασιά που είχαν την ονομασία ανηθίτης οίνος.